Ο υβριδικός πόλεμος είναι ένας τύπος συγκρούσεων ή αντιπαραγωγικών δραστηριοτήτων όπου συνδυάζονται διάφορες μέθοδοι και τακτικές, τόσο στρατιωτικές όσο και μη στρατιωτικές, προκειμένου να προκληθεί αναστάτωση, αβεβαιότητα και ανακατεύθυνση των στόχων του αντιπάλου. Ο υβριδικός πόλεμος συνήθως στοχεύει σε πολλαπλά πεδία, όπως η πολιτική, η οικονομία, η πληροφορία και η κοινωνία, με σκοπό να αποδυναμώσει τον αντίπαλο χωρίς αναγκαστικά να καταφύγει σε ανοικτή στρατιωτική σύγκρουση.

Οι τακτικές του υβριδικού πολέμου μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Πληροφοριακή επίθεση και διάχυση ψευδών πληροφοριών μέσω των κοινωνικών μέσων.
  • Οικονομική πίεση και επιθέσεις σε οικονομικούς στόχους.
  • Κυβερνοεπιθέσεις σε διάφορες υποδομές.
  • Αποσταθεροποίηση της πολιτικής και κοινωνικής συνοχής μέσω υποκινούμενων αναταραχών και αντιπαραγωγικών ενεργειών.
  • Υπονόμευση των θεσμών και της νομιμότητας μιας χώρας.

Για την αντιμετώπιση του υβριδικού πολέμου, απαιτούνται πολυεπίπεδες και συντονισμένες προσεγγίσεις:

  • Ενίσχυση της αντοχής των κοινωνιών: Οι κοινωνίες πρέπει να είναι ενημερωμένες και ανθεκτικές στη διάχυση ψευδών πληροφοριών και την πληροφοριακή παραπληροφόρηση.
  • Κυβερνοασφάλεια: Ενισχύοντας την κυβερνοασφάλεια των υποδομών και των συστημάτων της χώρας.
  • Συνεργασία και Προληπτική Δράση: Οι χώρες πρέπει να συνεργάζονται στον τομέα της ασφάλειας και της πληροφορίας και να αντιμετωπίζουν εκ των προτέρων τυχόν απειλές.
  • Διπλωματία και Δημόσιες Σχέσεις: Η διπλωματία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της πληροφοριακής παραπληροφόρησης και την ενίσχυση της δημόσιας εικόνας.
  • Ενίσχυση Κυβερνητικών Δυνατοτήτων: Οι κυβερνήσεις πρέπει να έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίζουν κυβερνοεπιθέσεις και να προλαμβάνουν τυχόν επιθέσεις.

Ο υβριδικός πόλεμος απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση, συνεργασία και προσαρμογή των στρατηγικών ανάλογα με την εξέλιξη των απειλών και των τεχνολογικών εξελίξεων.